นั่นคือระบบดาว 1,715 ดวงที่สามารถเห็นโลกได้ตั้งแต่อารยธรรมมนุษย์เบ่งบานเมื่อประมาณ 5,000 ปีก่อน และอีก 319 ระบบดาวที่จะเพิ่มเข้ามาในอีก 5,000 ปีข้างหน้า

ดาวเคราะห์นอกระบบรอบดาวฤกษ์ที่อยู่ใกล้เคียงเหล่านี้มีที่นั่งแถวหน้าของจักรวาลเพื่อดูว่าโลกถือชีวิตนักวิทยาศาสตร์กล่าวว่าในการวิจัยที่ตีพิมพ์ 23 มิถุนายนในธรรมชาติ

"จากมุมมองของดาวเคราะห์นอกระบบ เราคือมนุษย์ต่างดาว" Lisa Kaltenegger ศาสตราจารย์ด้านดาราศาสตร์และผู้อำนวยการสถาบัน Carl Sagan ของ Cornell ในวิทยาลัยศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์กล่าว

"เราต้องการทราบว่าดาวดวงใดมีจุดชมวิวที่เหมาะสมในการดูโลก เนื่องจากมันบดบังแสงของดวงอาทิตย์" เธอกล่าว "และเนื่องจากดวงดาวเคลื่อนที่ในจักรวาลที่มีพลวัตของเรา จุดชมวิวนี้จึงมีขึ้นและลง"

Kaltenegger และนักฟิสิกส์ดาราศาสตร์ Jackie Faherty นักวิทยาศาสตร์อาวุโสที่ American Museum of Natural History และผู้เขียนร่วมของ "ดาวในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตที่มองเห็นโลกในฐานะดาวเคราะห์นอกระบบ" ใช้ตำแหน่งและการเคลื่อนไหวจากแคตตาล็อก Gaia eDR3 ของ European Space Agency เพื่อกำหนดว่าดาวดวงใดเข้าและออกจากเขตการเคลื่อนตัวของโลก -- และระยะเวลา

Faherty กล่าวว่า "Gaia ได้ให้แผนที่ที่แม่นยำของดาราจักรทางช้างเผือกแก่เรา" Faherty กล่าว "ทำให้เรามองย้อนกลับไปและไปข้างหน้าได้ทันเวลา และดูว่าดาวอยู่ที่ไหนและกำลังจะไปที่ไหน"

จากระบบดาว 2,034 ดวงที่ผ่านเขตเปลี่ยนทางโลกในช่วงระยะเวลา 10,000 ปีที่ตรวจสอบ มีวัตถุ 117 ดวงอยู่ภายในระยะ 100 ปีแสงของดวงอาทิตย์ และ 75 วัตถุเหล่านี้อยู่ในเขตเปลี่ยนทางโลกตั้งแต่สถานีวิทยุเชิงพาณิชย์บนโลก เริ่มออกอากาศในอวกาศเมื่อประมาณหนึ่งศตวรรษก่อน

Faherty กล่าวว่า "ย่านสุริยะของเราเป็นสถานที่ที่ดาวฤกษ์เข้าและออกจากจุดชมวิวที่สมบูรณ์แบบเพื่อดูโลกผ่านดวงอาทิตย์อย่างรวดเร็ว" Faherty กล่าว

รวมอยู่ในแค็ตตาล็อกของระบบดาว 2,034 ดวง เป็นที่ทราบกันดีว่าเจ็ดดวงเป็นโฮสต์ของดาวเคราะห์นอกระบบ แต่ละโลกมีหรือจะมีโอกาสตรวจพบโลก เช่นเดียวกับที่นักวิทยาศาสตร์ของโลกได้ค้นพบโลกหลายพันดวงที่โคจรรอบดาวฤกษ์ดวงอื่นผ่านเทคนิคการส่งผ่าน

นักดาราศาสตร์ของโลกสามารถตีความบรรยากาศที่ย้อนแสงจากดวงอาทิตย์ได้ด้วยการดูดาวเคราะห์นอกระบบที่อยู่ห่างไกลเคลื่อนผ่านหรือข้ามดวงอาทิตย์ของพวกมันเอง หากดาวเคราะห์นอกระบบมีชีวิตที่ชาญฉลาด พวกมันสามารถสังเกตโลกที่มีแสงย้อนจากดวงอาทิตย์และเห็นลายเซ็นทางเคมีของสิ่งมีชีวิตในชั้นบรรยากาศของเรา

ระบบ Ross 128 ซึ่งมีดาวฤกษ์แคระแดงซึ่งอยู่ในกลุ่มดาวราศีกันย์ อยู่ห่างออกไปประมาณ 11 ปีแสง และเป็นระบบที่อยู่ใกล้ที่สุดเป็นอันดับสองที่มีดาวเคราะห์นอกระบบขนาดเท่าโลก (ประมาณ 1.8 เท่าของขนาดโลกของเรา) ผู้ที่อาศัยอยู่ในโลกภายนอกนี้อาจเคยเห็นโลกผ่านดวงอาทิตย์ของเราเองเป็นเวลา 2,158 ปี เริ่มต้นเมื่อประมาณ 3,057 ปีที่แล้ว พวกเขาสูญเสียจุดได้เปรียบเมื่อประมาณ 900 ปีที่แล้ว

ระบบ Trappist-1 ซึ่งอยู่ห่างจากโลก 45 ปีแสง มีดาวเคราะห์ขนาดเท่าโลกที่เคลื่อนผ่านเจ็ดดวง โดยสี่ดวงอยู่ในเขตอบอุ่นและเอื้ออาศัยได้ของดาวดวงนั้น ในขณะที่เราได้ค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบรอบ Trappist-1 แล้ว พวกมันจะมองไม่เห็นเราจนกว่าการเคลื่อนที่ของพวกมันจะพาพวกมันไปยัง Earth Transit Zone ในอีก 1,642 ปี ผู้สังเกตการณ์ระบบ Trappist-1 ที่มีศักยภาพจะยังคงอยู่ในที่นั่งสนามกีฬาการขนส่งทางโลกของจักรวาลเป็นเวลา 2,371 ปี

"การวิเคราะห์ของเราแสดงให้เห็นว่าแม้แต่ดาวที่อยู่ใกล้ที่สุดมักใช้เวลามากกว่า 1,000 ปีที่จุดชมวิวที่พวกเขาสามารถเห็นการเคลื่อนตัวของโลก" คัลเตเนกเกอร์กล่าว "ถ้าเราถือว่าสิ่งที่ตรงกันข้ามเป็นความจริง นั่นจะเป็นการกำหนดเวลาที่ดีสำหรับอารยธรรมที่ระบุเพื่อระบุว่าโลกเป็นดาวเคราะห์ที่น่าสนใจ"

กล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์ ซึ่งคาดว่าจะเปิดตัวในปลายปีนี้ ถูกตั้งค่าให้ตรวจสอบรายละเอียดของโลกที่เคลื่อนผ่านหลายดวงเพื่ออธิบายลักษณะของชั้นบรรยากาศและค้นหาสัญญาณแห่งชีวิตในท้ายที่สุด

ความคิดริเริ่ม Breakthrough Starshot เป็นโครงการที่มีความทะเยอทะยานซึ่งกำลังมองหาที่จะเปิดตัวยานอวกาศขนาดนาโนไปยังดาวเคราะห์นอกระบบที่ใกล้ที่สุดที่ตรวจพบรอบ Proxima Centauri - 4.2 ปีแสงจากเรา - และแสดงลักษณะเฉพาะของโลกนั้น

Faherty กล่าวว่า "เราอาจจินตนาการได้ว่าโลกนอกโลกที่ตรวจพบเราแล้ว กำลังวางแผนแบบเดียวกันสำหรับดาวเคราะห์และระบบสุริยะของเรา" Faherty กล่าว "แคตตาล็อกนี้เป็นการทดลองทางความคิดที่น่าสนใจซึ่งเพื่อนบ้านของเราอาจหาเราได้"

สถาบัน Carl Sagan, มูลนิธิ Heising Simons และโครงการ Breakthrough Initiatives สนับสนุนงานวิจัยนี้สล็อตออนไลน์ 918kiss