พนักงานที่ประสบกับความเหนื่อยหน่ายในเบื้องต้นจะบ่นว่าเหนื่อยเป็นหลัก ความอ่อนเพลียนี้อาจเรียกว่าอ่อนเพลียเหนื่อยง่ายหรือรู้สึกมีพลังงานเหลือน้อย ปรากฏว่าไม่สั่นคลอน ความเหนื่อยล้าเป็นแบบเรื้อรัง (เช่นระยะยาว) และต่อเนื่อง

ต่อไปพนักงานที่ทุกข์ทรมานจากความเหนื่อยหน่ายจะมองในแง่ร้ายเกี่ยวกับงานของตน การมองโลกในแง่ร้ายของพวกเขาสามารถแสดงออกได้หลายวิธี ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจใช้มุมมองเชิงลบต่องานของตนอย่างเปิดเผย การมองโลกในแง่ร้ายของพวกเขาสามารถเปิดเผยน้อยลงและละเอียดอ่อนมากขึ้น ตัวอย่างเช่นอาจดูเหมือนไม่ได้รับการกระตุ้นไม่สนใจหรือไม่ผูกมัด

ด้วยเหตุนี้พนักงานจะรายงานความรู้สึกสลดใจเกี่ยวกับผลงานและผลงานของตนเองในที่ทำงาน

สัญญาณและอาการอื่น ๆ ของความเหนื่อยหน่ายเป็นผลข้างเคียงของความเหนื่อยล้าที่ท่วมท้น พนักงานอาจดูไม่เป็นระเบียบพยายามให้ความสนใจและดูเหมือนขี้ลืม พวกเขาอาจพบว่ามีอาการหงุดหงิดวิตกกังวลหรือซึมเศร้า พวกเขาอาจหันไปใช้สารหรือยาเพื่อช่วยในการรับมือ

ในที่สุดพวกเขาอาจมีอาการทางสรีรวิทยาเนื่องจากความเครียดเช่นปวดหัวปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหารหรือปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและหลอดเลือดเช่นหัวใจเต้นผิดจังหวะ

อาการที่แสดงออกอาจแตกต่างจากบุคคลหนึ่งไปสู่อีกคนได้อย่างไร ตัวอย่างเช่นบางคนอาจนอนไม่หลับขณะที่บางคนอาจมีอาการเจ็บกรามจากการบดฟัน

ความเหนื่อยหน่ายเป็นผลมาจากความเครียดจากการทำงาน หากสาเหตุของความเครียดไม่เกี่ยวข้องกับงานก็ไม่น่าจะส่งผลให้เกิดความเหนื่อยหน่าย สล็อตออนไลน์

918kiss